Sevmek
Sevmek… İnsanları sevmek… Bazen bunu dile getirirsin söylersin bazen bir bakış ile anlatırsın. Zira gözler yalan konuşamaz. Gözler, kalbin aynasıdır. Öyle insanlar tanıdım ki konuşmana bile gerek kalmadan senin gözlerinden kalbinden geçenleri anlıyor, sen de onun kalbinden geçenleri anlıyorsun. Senin yaşadıklarını anlıyor, hissediyor gözlerindeki hikâyeden. Gözleriyle dua ediyor, seni anlıyor, çözüyor.
Bütün bunların haricinde nefsin için sevmek başka, Allah için sevmek ise bambaşka. Eğer ki Allah için sevmeye başlarsan karşısındakinin cinsiyetine, güzelliğine, yakışıklılığına bakmaksızın seversin, çocuk da olsa seversin, çiçek de olsa seversin, hayvan da olsa seversin, suyu seversin, elmayı seversin… Ruhlar anlaşmaya başlar, gözlerden, bakışlardan… Zira kalpten kalbe bir yol var, kalp kalbe bağlıdır. Çok uzakta olsa da onun hissettiğini bilirsin, anlarsın.